Życie nie istniało by bez wody, która jest jednym z najważniejszych zasobów naturalnych Ziemi.
Odkręcając kurek kranu, zastanawiacie się może skąd bierze się w nim woda?
Animatorki RZPWE odbyły niedawno spotkanie w SUW Zawada, dzięki któremu zdobyły nową wiedzę na temat uzdatniania wody.
Zanim woda trafi do kranów przebywa długą drogę. Aby nadawała się do picia musi przejść przez proces oczyszczania, czyli uzdatniania. Dzieje się to w stacjach uzdatniania wody, w kilku etapach:
- Wydobyta woda poddawana jest napowietrzeniu, czyli odbywa się pierwszy etap uzdatniania. Proces ten usuwa niepożądane gazy (siarkowodór, metan, amoniak), utlenia zanieczyszczenia (w szczególności żelazo i mangan) oraz podnosi stężenie tlenu rozpuszczonego, co powoduje przekształcenie części zanieczyszczeń w osad, który następnie zostaje odfiltrowany. Napowietrzenie odbywa się dzięki zamontowanych w aeratorach – perlatorom. Proces wspomaga nadmuch powietrza do przepływającej wody.
- Kolejnym etapem jest koagulacja prowadzona w akcelatorach - dwa zbiorniki, które gromadzą po 2 tys. m3 (lub 2 000 000 litrów). Koagulacja prowadzona jest poprzez dodanie, koagulanta (sole glinu) tj. środka wiążącego małe cząstki organiczne i utlenione żelazo z manganem w większe aglomeraty, dzięki czemu mogą swobodnie opaść na dno. Dzięki temu woda nie jest mętna. Aby osad był bardziej zwarty dodawany jest tlenek wapnia.
- Filtracja odbywa się w filtrach z odpowiednim złożem (złoże to porowaty materiał skalny o odpowiedniej granulacji i różnych właściwościach), dobieranym indywidualnie w zależności od charakterystyki wody. SUW Zawada korzysta z równomiernej frakcji ziaren kwarcu 0,8-1,2mm. Proces ten odbywa się w zamkniętym pomieszczeniu, liczącym 12 zbiorników. Każdy ma głębokość ok. 240cm i posiada warstwę złoża wysokości 120cm. Mechanizm działania polega na filtracji – cedzeniu wody przez złoże z prędkością 6-8m/h i zatrzymywaniu zanieczyszczeń na powierzchni i wewnątrz złoża filtracyjnego. Długość filtrocyklu wynosi 9-14 dni. Mechanizm płukania filtra polega na dostarczeniu od spodu powietrza pod dużym ciśnieniem, powodującym ruch całego złoża. Poprzez ocieranie się ziaren wytrącają się cząstki żelaza
i manganu, które były „przyczepione” do każdego z nich. Cały proces trwa 4,5min.
- Na dzień dzisiejszy ścieki technologiczne z komór wielofunkcyjnych i filtrów pośpiesznych w całości pompowane są do systemu kanalizacyjnego miasta Opola. Jako zbiorniki magazynowe dla tych ścieków wykorzystuje się cztery laguny osadowe o pojemności 55 m3 każda. Aby wspomóc wydajność koagulacji i zmniejszyć straty technologicze wody jest możliwe podawanie wody nadosadowej i osadu zagęszczonego do KSM. Można w ten sposób zmniejszyć straty wody o 95%!
- Ostatnim procesem uzdatniania jest dezynfekcja, która gwarantuje bezpieczeństwo bakteriologiczne wody. SUW Zawada chloruje wodę w sposób ciągły. W tym celu używa się stabilizowany podchloryn sodu 14% . Ze względu na jakość wody, jednostka stosuje dawkę stałą 0,65g/m3. Pomiary kontrolne wykonuje się na ciągach, wynoszą około 0,20 – 0,23g/m3. Norma chloru w wodzie do picia wynosi 0,30g/m3. W przypadku, gdy na którymś ciągu stężenie chloru byłoby poniżej 0,15g/m3, istnieje możliwość dochlorowania tego ciągu – SUW Zawada ma możliwość chlorowania po wyjściu wody z pompowni.
W chlorowni SUW działa 6 pomp dozujących: 1 na każdą sekcje filtrów, 2 rezerwowe, 1 na dochlorowanie po pompowni + 1 rezerwowa. Pompy dozujące pracują wg zaprogramowanej dawki proporcjonalnie do przepływu wody.
Po dezynfekcji woda stabilizowana jest w zbiornikach wody czystej o pojemności 4000m3. Umożliwia to zmniejszenie reaktywności wody i nasycenie wg potrzeby tlenem i dwutlenkiem węgla do stanu równowagi chemicznej.
Tak oczyszczona woda może być tłoczona za pomocą pomp do sieci wodociągowej.
Odpowiednie cieśnienie wody w sieci zapewniają falowniki na pompach tłoczących, lokalnie wspomagają hydrofory.
Nadzór nad jakością wody w całym cyklu jej uzdatniania sprawuje laboratorium WiK.
Nadzór nad jakością wody w sieci wodociągowej realizuje Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna
w Opolu przy współudziale laboratorium WiK Opole.
Autor: Nicola Więdłocha
.jpg)
